Adventure - หน้า 11

ความเสียดายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือการที่ไม่เลือกเวทมนตร์นั้น… ครั้งนี้ฉันจะเอาชนะเจ้าให้ได้แน่นอน!” เผ่าพันธุ์มนุษย์กำลังอยู่บนเส้นทางสู่ความพินาศจากน้ำมือของวินเดรก เทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายผู้มาเยือนอย่างกะทันหัน วีรบุรุษผู้เป็นจอมเวทสายเวทไกลที่แข็งแกร่งที่สุดกลับพ่ายแพ้ต่อเทพเจ้าชั่วร้ายผู้นี้เนื่องจากมันสามารถสลายเวทมนตร์โจมตีได้ทั้งหมด ทว่าเมื่อเขาฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง เขากลับพบว่าตัวเองย้อนเวลากลับไป 10 ปีที่ผ่านมา ตอนนี้เขากำลังอยู่ที่ “พิธีกรรมแห่งความเชี่ยวชาญ” ของสถาบันเวทมนตร์! ในขณะที่นักเรียนคนอื่นๆ กำลังเลือกสรรพเวทมนตร์ที่เหมาะสมกับตัวเอง เช่น เวทมนตร์สายโจมตี, เวทมนตร์ป้องกัน และ เวทมนตร์สนับสนุน วีรบุรุษกลับเลือกเวทมนตร์สายประชิด ซึ่งถือเป็นเวทมนตร์ที่ได้รับความนิยมน้อยที่สุดในยุคนั้น มักถูกเลือกโดยผู้ที่มีอันดับต่ำกว่าซึ่งขาดพลังเวท “นี่คือเวทมนตร์เพียงอย่างเดียวที่สามารถต่อกรกับเทพเจ้าชั่วร้ายได้!” พระเอกเลือกวิถีแห่งเวทมนตร์ประชิดซึ่งดูเหมือนจะด้อยกว่าในทุกด้าน แต่ด้วยความสามารถพิเศษของเขา “การควบคุมพลังเวทมนตร์อย่างแม่นยำ” ทำให้เขาสามารถยกระดับทักษะได้อย่างก้าวกระโดดและล้มล้างสามัญสำนึกของโลกใบนี้!

มังงะแปลไทย ฮัน จีฮยอก หมอผีในตำนานผู้ช่วยมนุษยชาติในทวีปเซรอน ในที่สุดก็กลับมายังโลกอีกครั้ง ด้วยความปรารถนาที่จะเกษียณอย่างสงบสุขและมีความสุข

เขาแข็งแกร่งขึ้น เร็วกว่าใครๆ แต่เขาพ่ายแพ้ สุดท้ายมีเพียงคิมยูวอนที่สิ้นหวังเท่านั้น ในวาระสุดท้าย เขาได้รับโอกาสอีกครั้ง ด้วยความเสียสละของสหาย ชะตากรรมของเขาจึงยังไม่ถูกปิดผนึก เมื่อย้อนกลับไปในอดีต เขาพยายามปีนหอคอยอีกครั้งด้วยพรสวรรค์ที่ไม่มีใครเทียบได้ เพื่อต่อสู้กับความชั่วร้ายโบราณที่คุกคามที่จะทำลายหอคอย

เป็นเวลาหลายสิบปี ฉันเป็นนักล่าคิเมร่าไร้สติ—อาวุธที่ถูกตีขึ้นและถูกทิ้ง แต่หลังจากตายในห้วงลึกของประตูมิติที่เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาด ฉันก็ตื่นขึ้นมา… กลายเป็นมนุษย์ ตอนนี้ ในฐานะชอนโดอุน ฉันแค่อยากสงบสุข—ชีวิตที่เงียบสงบ ชาอุ่นๆ สักถ้วย และไม่มีเรื่องไร้สาระของปีศาจ โชคร้ายที่โชคชะตากลับมีแผนอื่น อย่างแรก สุนัขล่านรกที่หลงทางมาขุดสวนของฉัน จากนั้น สัตว์ร้ายเงาจอมกวนก็เริ่มงีบหลับบนระเบียงบ้านฉัน ที่แย่ที่สุด? “คนรู้จัก” เก่าๆ ของฉันโผล่มาเรื่อยๆ—บางคนอ้อนวอนขอความช่วยเหลือ บางคน… เรียกร้องเอาหัวฉัน แก้แค้น? เอาชีวิตรอด? ได้โปรด ฉันแค่อยากใส่กางเกงก่อน —ชีวิตที่สองที่ “ผ่อนคลาย” ของอดีตเครื่องจักรสังหารเริ่มต้นขึ้น… ในสนามหญ้าหน้าบ้านที่แทบจะเป็นศูนย์รับเลี้ยงเด็กสัตว์ประหลาด